Tegen zessen nemen we afscheidt van Ron en besluiten we om naar Wilson Promotory, een nationaal park, te rijden. Dit pareltje, een van de mooiste parken van Downun­der, is gelegen op `t meest zuidelijkste puntje van Australië op `n schiereiland. De weg ernaar­toe geeft mij het gevoel van "REMY" volledig alleen op de wereld. 1 Uur lang rijden we zonder ook maar 1 ziel te zien! heerlijk. Voor motorrijders is dit kwijlen met de kraan open, perfect geasfalteerde wegen met mooie overzichtelijke bochten om in weg te dromen. We houden halt bij een Cabin-verhuurder om `n plekkie te scoren maar ze zitten vol. Maar niet getreurd zij regelt een Cabin voor ons op een schitterend bij de zee gelegen trailer-park met alle faciliteiten die een verwende motorrijder nodig heeft. We pleuren onze stuff in de Cabin en rijden 4km terug naar MAREE, de vorige Cabin-verhuurdster, zij zou nl. ons avondeten verzorgen. Nogmaals ervaren wij de gastvrijheid van Australiërs Na een geweldige maaltijd ( ad fl 100,00 voor ons 3) kijken we nog eens naar de Grand-Prixrace, de heer en vrouw des huizes zijn echte race-fans, die Rex op video had opgenomen.

S`avonds terug bij onze Cabin genieten we nog even met `n biertje na, in de verte klinkt `t geluid alsof een jonge vrouw de strot wordt doorgesneden>> de Koala`s zijn wakker.

We gooien onze vermoeide hollandse lijven in bed, mompelen wederom 1of 2 woordjes en vallen als een blok in slaap.