WILSON-PROMOTORY S`morgens heeft Wilco al alles voorbereidt en kunnen we zo voor de morge-dis aanschuiven. Vanaf onze veranda hebben we een schitterend uitzicht op de plaatselijke baai, en onder het gevoos van de lokale Birds schuiven we het nodige voedsel naar binnen. Apropos voedsel!! Een van MIJN zadeltassen is tot voorraadhok gebombardeerd zodat we onderweg lekker kunnen picknicken wat een vertrouwen in mij he!!. De mensen vragen ons wel eens hoe wij de weg in Australië vinden??? wat een domme vraag daar hebben we toch onze Wil voor, die weet toch overal de weg en wij soppen er gewoon achteraan. De motoren hebben er inmiddels 900km opzitten en zijn ingereden, het zonnetje schijnt, de wegen lonken dus!!! Wilson-Promotory "HERE WE COME".

Het wonder is geschiedt, hemel en aarde zijn samengekomen en "HELL DID FROSE OVER" ze hebben MIJ aan `t wandelen gekregen. Onder de bezielende aanmoedigingen van de andere Musketeers besteigen we Mount Oberon. Nou ja wandelen! deze PUKKEL van 500 mtr rijst recht uit zee omhoog. Op dit "hobbeltje in de weg" is een paadje aangelegd, dit paadje heeft een stijgingspercentage waar een geoefende berggeit direct vanaf zou sodemieteren. Tjessus wat is dit steil!! maar onder de aanmoedigende stemmen van mijn mede musketeers kom ik warempel boven. Als "SLY STALONE" in ROCKY 3 sta ik als een gek op de top van de berg te springen, met mijn armen triomfantelijk in de lucht--------------tenminste in mijn ge¬dachten. In werkelijkheid lig ik als een doodgebloed lijk bovenop een rots als een gek zuurstof naar binnen te zuigen. Na 10 minuten en 3 pakjes peuken verder ben ik weer `t manneke                                                      "WHOOOOOW WHAT AAA VIEUW".