|
Beste Blokes and Sheilas, dit is dan voorlopig de laatste update van de andere kant van de wereld waar de waterstroom verkeerd om het putje door vloed!!!!!!!! Nadat we vertrokken uit Kalgoorly zijn we dus richting de NULLARBOR-PLAIN gereden. Het was een lange etappe van 720km die toch het een en ander van onze kunsten verlangde. We hebben het langste rechte stuk van Australie gereden, 144km kaarsrechte Australische asfalt km's, het was niet eenvoudig maar met de cruise control en het alarm van onze horloges op 4 uur later konden we heerlijk een uiltje knappen onderweg!! Hij is inderdaad kaarsrecht met af en toe een glooiing naar boven of beneden. We zijn in 3 dagen deze NULLARBOR overgestoken ( let wel 2000km) en het was echt waar ontzettend mooi en boeiend om te doen. Alleen staat er altijd een stevige bries zij het vanaf de zijkant. Onze Japanse vriend, die er nog steeds bij was, had er met zijn PIZZA-kist achterop toch enigzinds last van!! Tenminste als je met een zijkant over de weg schuurt en met je knie de Ducati recht houd, noem ik dat toch wat moeilijk!!!! Onze Aziatische reisgenoot had nog een andere rijeigenschap, hij reedt altijd tegen de middellijn aan, wat normaal niet een probleem hoeft te zijn maar hier in DOWN-UNDER vervoeren ze wel eens grote dingen over de weg. Als er een autootje aankomt met bord: OVERSISED, dan is het toch echt de bedoeling om aan de kant te gaan. Een paar voorbeelden: een boot zo breed als de weg, een aantal vrachtkiepwagens voor de mijnen, onderdelen voor graan silo's en als laatst EEN COMPLEET HUIS.. Ik zweer dat ik de familie aan de binnenzijde nog zag barbecuen!!!! Dus toen dit transport eraan kwam en Wilco onze huisjap maande aan de kant te gaan en deze doodleuk in het midden bleef rijden, zag ik al voor me dat hij er dwars doorheen reed en ik een afdruk van een japanse ducati rijder met Pizzakist achterop in het huis kon zien. Als je de NULLARBOR oversteek dan passeer je ook weer een tijdgrens, dus reden we in 1 keer 2 uur later en moesten we op zoek naar onderdak. Dit tot grote vreugde van de Kangeroos die tegen de schemer naar de weg komen en eindelijk kennis wilden maken met onze Tijgers. We hebben dit al die tijd kunnen vermijden, want een skippy van 1.90mtr. wil je echt niet onder je tijger krijgen ( dit worden dan wel hele rare kinderen he) . |
|
|
|
|
In het midden van de NULLARBOR troffen we ook een Duits koppel op een GS1150 aan. Met hun werd de pech van Dreeke besproken. Dreeke heeft in Kalgoorly een platte band gehad en nu was zijn accu naar de vaantjes, ook was het pols bandje van zijn horloge over. De Duitse vrouw adviseerde hem om de steentjes van ULURU(Ayers Rock) terug te sturen omdat het meenemen deze"BAD LUCK" veroorzaakte. Omdat wij maar 1 wijntje hadden gedronken beloofde Dre dit dan ook te doen. Wat resulteerde dat hij de volgende ochtend 8753 envelopjes stond te vouwen en te versturen. Maar het hielp wel, de achterband is nog steeds goed en de accu werd onder garantie vervangen en koste hem noppes( wat een service he). Aan de andere kant in Port Augusta hebben we dan afscheid genomen van NIOMI onze Japanse vriend. Hij was toch een beetje bij ons gaan horen en het was dus geen makkelijk afscheid ( nou mazzel). Om nou geheel in een keer terrug te rijden naar Adelaide hadden we geen trek, een waardig einde van onze trip moest en zou er komen!!! We zijn daarom nog effe naar de Flinder Ranges gereden. Ook dit is een verschrikkelijk mooi bergachtig gebied met veel natuur schoon en GORGES. Hier werd besloten om nog een paar dagen zonder de bagage OFF-ROAD te gaan rijden. De 1e dag zijn Esther, Wilco en ik(Frank) gaan rijden en Dreeke besloot om een wandeltocht te gaan maken. Met ons 3en zijn we over splitwegen, modderwegen, wasborden naar de gorge gereden alwaar we door beekjes en kleine riviertjes moesten rijden!!! Wat was dit een ongelofelijke ervaring. In eerste instantie vondt Esther het maar niks om zo over cross paadjes te boenjeren, maar na 1 peukestop vond zij het ook geweldig. Die Avond hebben Dre en Wilco verse vis gegeten die achteraf toch niet zo vers was. DE volgende dag zijn ze beide wakker geworden met een spetterende spuitpoep waar je u tegen zegt. Nadat Dreeke de pot 3 keer goeden dag had gezegt was hij er weer bovenop, maar Wilco had nog wel effe last van de Hukleberry dripshit. Samen met Dreeke zijn we die tocht nog eens gaan rijden en nu kwam het water bij de door wading zelfs over het windscherm heen!!! We zijn toen echter een andere weg teruggereden, en wat voor een. Het bleek n.l. 9 km door een droge rivierbedding te gaan. Hier lagen dus alleen maar keien, grote keien en hele grote keien. De Tigers hebben vreselijk op hun klootte gekregen maar gaven geen krimp, wat zijn dat toch goede motoren!!!!! Daarna zouden we eigenlijk een etappe van 550km gaan rijden maar na 300km en bij de lunch stop ging heel langzaam het kaarsje uit, de l;laatste week was toch wel zwaar geweest en we besloten ter plekke , nadat diverse ledematen een voor een eraf begonnen te vallen, om direkt naar Adelaide terug te rijden .We hebben nu dus een uiterst luxueus appartement gehuurd met uitzicht op de zee en laten ons lekker verwennen!!!! Maandag zijn we naar de Australische verscheper gereden om de terugreis van onze tijgertjes voor te bereiden. Daarna zijn we naar het warehouse gereden waar onze gammele kratten lagen opgestapeld. Graig de eigenaar heeft ons weer vreselijk goed geholpen, zo goed dat toen hij de telefoon neerlegde een afspraak met de douane was gemaakt voor na de lunch!!! Nu moesten we hals over kop terug om de spullen te gaan halen en de tijgertjes gaan in kratten en hier hadden we nog 4uurtjes voor????? Graig gaf zijn autosleutels aan Dre, en weer ging het met een onbekende auto dwars door een druk Adelaide. Maar het ergste waren toch de kratten, deze waren nl uit elkaar gevallen bij arriveren!! Maar ook hier had Graig een oplossing voor, wat stukjes hout en een spijker pistool grootte RAKETLANCEERDER!!!!! Bij terugkomst in ons appartement, inmiddels zo zwart als een koempel uit de mijn, kregen we nog een verrassing: Myra onze nederlandse vriendin en tourguide uit Perth was over komen vliegen om nog wat dagen met haar IDIOTEN te verbrengen en ons naar het vliegveld te brengen en uit te zwaaien. |
 |
 |
|
Dus lieve kijkbuis kinderen, zoals jullie kunnen zien is alles op z'n pootjes terecht gekomen en hebben wij ons niet verveeld. Wij als Tigergang hebben een heerlijke en tch ietwat avontuurlijke reis gehad en goed afgesloten. Ook hebben we genoten van jullie reacties op onze reis op de site van ons. Natuurlijke is dit niet de laatste reis die we gemaakt hebben en een aantal bestemmingen zijn al langs gekomen. Voor al die eventueel geiintreseerd zijn!!!!! over een tijdje is de DVD klaar die Esther gaat maken. Als
jullie dit leze staan wij waarschijnlijk alweer op het vliegveld klaar
om terug naar ons koude kikkerlandje te vliegen.. MAZZEL FRANK |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| << |