HET DAGBOEK
datum: 12-10-2000
doel: inpakken van mijn spullen, voor de trip naar Australië


De radio staat aan, de kledingkast wagenwijd geopend, het strijkboutje is warm, en in mijn buik gaat het als een gek te keer. Zenuwachtig? Wie ik, nee hoor!

Wat zal ik eens meenemen? Iets voor als het regent, iets voor de kou, maar vooral voor in de zon. Nou, de keuze werd vrij snel gemaakt, en raar maar waar alles ging in de tas, en had

zelf ‘s  nog plaats over. Frank komt boven eens kijken en zegt dat hij zelf op maandag gaat inpakken. Met een goed gevoel ga ik naar beneden.                             Ziezo dat is gebeurd!

 

Datum: 14-10-2000

Doel: toiletspullen kopen

 

Nu pas kwam ik erachter wat ik als vrouw toch allemaal voor een shit gebruik. Niet normaal zeg. Ik had nog plaats over maar als dit nog allemaal mee moet, heb ik een probleem. Afwachten maar.


 

Datum:15-10-2000

Sascha en Mike zien we vandaag de laatste keer voor dat we terug komen. Het zal lang voor hen duren voor ze hun pappa terug zien. We hebben ze nog eens stevig vastgepakt voordat ze naar huis gingen.


 

Datum: 16-10-2000

Doel:     Frank zou gaan inpakken.

 

We hebben net gegeten, afgewassen en koffie gehad. Hierna zou Frank zijn rolzak gaan inpakken. Wat jammer nou zei hij, er komt nog een leuke film, zal ik het erna doen? Zei hij met goede moed. Maar wat gebeurt, valt hij halverwege in slaap. Van inpakken kwam dus niets meer terecht.                   Slaap zacht!


 

Datum: 19-10-2000

Doel:      eindelijk Frank gaat inpakken.

 

Dat werd dus hoog tijd. Hij gaat naar boven, haalt wat kleding uit de kast, legt dat op bed en vraagt aan mij om het in de roltas de doen. Jawel op tijd van 2 minuten was hij klaar. De tas zat vrij vol en er moeten toch nog vele spulletjes mee. Er zit niets anders op dan bij mij wat uit de tas te halen. GODVER!!??><<:”{}_


 

Datum: 20-10-2000

Doel:     Afscheid genomen

 

Marcel, Odiel, en Luc op visite bij ons thuis. Luc is al echt veranderd in zijn gezichtje. Hij kan al lachen, maar ook goed boos kijken, hij trekt dan zijn wenkbrauwen bijelkaar. Leuk om hem nog even vast te pakken voor we weggaan. Tot over een paar weken, kusjes.

Tijd: 19.40 de bel gaat, en sprint als een speer naar beneden. Het is Margot. Het eerste dat ze me in mijn handen duwde was een ketting die ze van Edje gekregen had. Ik zou en moest hem meenemen voor geluk, even slikken. Naar lang geklets te hebben ging ze jammer genoeg naar huis.                 (nog meer slikken)

<<    >>