We rijden daarna het dorp in, om de fotorolletjes in te leveren, die morgenvroeg al klaar zijn. Pizza, fish en chips nemen we mee naar huis en eten dit smakelijk op. Op dit moment woedt er een tropische storm over de camping. Het is nu 22.30 uur en wacht, tot ik ons wasje uit de droger kan halen. Gelukkig ligt het washok recht tegen over ons. Hierna doen we de oogjes dicht … 2800.km op de teller. Date :08-11-2000 Doel : naar Coffs Harbor Na een lekkere douche en koffie stappen we om 10.00 uur op. En halen de fotos. Het is wat bewolkt met af en toe zonneschijn. Je voelt dat de temperatuur al warmer wordt. Op de Highway zijn we flink doorgereden, maar dit begint te vervelen, en gaan deze weg af. We rijden langs een smalle rivier op. En rechts in het uitgestrekte grasland, staan hier en daar vele mooie boerderijen. We komen bij een vvv kantoortje en Wilco vindt nog iets leuks om te gaan zien. We komen op een locatie aan boven op een berg waar je het uitzicht had op andere bergen. Namelijk de Norht Brother en de Tree Brothers. Dit ligt vlakbij Port Macquarie. Maar niet voor lang, we suizen de weg naar beneden, en gaan verder door een wel zeer chique buurt. Prachtige huizen en goed verzorgde tuinen. Hier kopen we onze lunch in, dat we aan zee opaten. Ondanks dat het hard waaide genoten we met volle teugen. Terug op de weg komen we om 18.00 uur bij een big 4 aan, in Coffs Harbor.

Deze had een Hollands tintje, dat wil zeggen, de entree dan. Verder zag het er normaal uit, er stonden gelukkig geen boeren klompen bij de cabins. Het toerisme en de bananenteelt zijn de voornaamste inkomst bronnen van deze stad. Niets van te merken. Ik zal wel niet goed gekeken hebben. Ons oog was gevallen op een grote gokhal van de veteranen, waar we in buffetvorm onze buikjes nog ronder aten.

Hier kon je softijs zelf tappen, en voor deze machine zat een dikke vrouw op een stoel, en at ijs alsof haar leven er vanaf hing. Zij trok zich van niemand wat aan, en hoorde haar grommen als je in de buurt kwam. We gaan door het centrum terug, kijken nog wat tv schrijf dit verhaal, waarna we gaan slapen. 3150 km.op de teller Date :09-11-2000 Doel: Byron Bay en Hasting Point. Vanmorgen scheen de zon, maar voor hoe lang dachten we nog. In de verte hingen dikke witte en zwarte wolken. Bij het inleveren van de sleutel, laten we nog een foto maken bij Oma ‘s Coffee. Op de achtergrond horen we het liedje van de vogeltjes dans. Wilco zei met een knipoog, hier voel ik me wel thuis. Ja, ja, dat zal wel. Ik doe mijn oordopjes snel in. Onderweg kopen we nog wat motorolie, en vullen deze bij. Vanuit Coffs Harbor gaan we de Pacific highway op, waar ze geregeld aan de weg waren aan het werken, zodat we vaak stukken zonder asfalt hebben gereden.

<<    >>