MAART 2005

 

HELLOO HOLLAND THIS IS HOUSTON TALKING,

 

Sorry  ik dwaal af, is ook niet zo achterlijk als je een paar kleine dingetjes nog moet regelen om je fietsje in Down-Under te krijgen. Het is om gek van te worden, alsof je in de ruimte aan het lullen bent als je afhankelijk bent van anderen. Een kleine uitleg is op z’n plaats. Als je wilt gaan ragge en gumme met je brommertje in het land van linksaf draaiende afvoeren, dien je voorzien te zijn van een verzekering. Net als hier in ollanda moet je je verzekeren om op de weg te mogen rijden en als extra heb je ook nog een Third party verzekering nodig, dit voor als je iemand van zijn sokke rijdt wat de normaalste zaak van de wereld is als je  handsfree belt en koffie drinkt op je motor. Dus dacht ik! ik loop effe binnen bij mijn verzekering pik en die regelt dat effe, nou mooi niet!! Wat blijkt! Hij belt de verzekeringsbobos op of zij dit doen, ken je die mop van die….nou mooi niet dus. Dus belt ie met de Ambassade hallo is this Australia, no sir this is Congo and You dont need insurance here because we dont have roads                   sorry wrong number.

De ambtenaar in kwestie verwijst hem door naar de Nederlandse verzekeraars, die hem naar de ambassade hadden doorverwezen!! Kastje muur enfin je kent dat wel Maar mijn verzekeringsmanneke is niet voor een kleintje vervaard, laat zich niet vangen door 1 boom in het bos dat die niet meer ziet en delft geen put omdat er geen kalf was maar een verzekering. Enfin hij kruipt achter zijn internet masjientje en gaat surfen, wat trouwens idioot uit ziet om op kantoor met wetsuit achter een pc te zitten.

Hij komt op de site terecht van de Australische ANWB maar aangezien zijn engels ook niet verder komt dan: Helloo haw is he Schakelt hij de hulp in van een kantoor genoot die voorheen Engels leraar is geweest, hij schrijft een e-mail in het Engels: mister van Dalen wayts fore a answer.

Nu is het een kwestie van wachten op een antwoord. Ik hou jullie op de hoogte


Carnavals maandag 08.00 S’morgens/ -10graden:
Ondertussen heb ik de laatste werkzaamheden klaar aan de beugels die de extra benzine, of wordt het toch 2 vaten bier, gaan dragen. Omdat ik geen onverwachte gebreken wil tegen komen onderweg in abbo land, ben ik ze gaan testen met een kameraad. Hier een kleine uitsnit van het telefonisch onderhoudt Tring, tring, tring…. Hallo met Ron! Ha Ron hier met frank, heb je iets te doen met carnaval?? Nou eh eh klemzuipen?..
Dacht het niet, zadel je tijgertje maar op we gaan rijden!! Frank het vriest 10 graden buiten!! Ja en? Het is toch droog, tot moge!
 

We rijden richting de Ardennen, het schijnt daar iets frisser te zijn, en tanken bij het 1e tankstation alles vol zodat het testen kan beginnen. Na 50km 1e stop voor een bakkie. Ron z’n handschoenen zijn vastgevroren aan het stuur, is veel makkelijker met op en afstappen fluistert Ron, mijn handschoenen dampen noch na, toch wel ideaal die handvatverwarming. Na 100km 2e stop, Ron heeft het zo koud dat hij nog extra een trui aantrekt over zijn onderhemd, thermo T-shirt thermo ondergoed 1, thermo ondergoed 2 en fleece-trui. Ik besluit dan ook maar een truitje met mouwen over mijn T-shirt aan te trekken. Als Michelin mannekes rijden we verder Ondanks de kou rijden we toch nog 400km die dag met volle jerrycans en de beugels slagen met glans. Dag 2 hebben we lekker weer, 8graden boven nul en zonnetje, en rijden heerlijk door de champagne streek Maar 1 keer even met de billen samen geknepen gezeten!! Onderweg had ik de extra benzine in de tank gekieperd om de actieradius te testen, helemaal vergeten dat RON inmiddels op dampen rondreed. Na 380 km op zijn meter liep de Tiger nog, en haalde het tankstation, oef.  Kortom: proef geslaagd ondanks totaal bevroren klote.                             mazzel