g'days blokes and sheilas, ff bij lullen.

Momenteel zitten we in fremantle, 'n havenplaats vlak onder perth. we hebben inmiddels ruim 10.000km gereden en de achterbanden zijn bijna tot het canvas versleten. op dit moment(maandag) worden zij goddank vervangen, de binnenband kwam al kopjes geven. In monkey mia hebben we heerlijk 'n boottochtje gemaakt en met de dolfijnen en zeekoeien(die dus niet loeien) gespeeld. na de dolfijnen hebben we 'n stevige etappe naar geraldton gereden(650km). Hier hebben we  voor de 1e keer in een backpackers accommodatie geslapen. De tv room werdt door ons (jong bejaarden) gelijk geconfiskeerd om wat beeldmateriaal op de tv te bekijken. De andere aanwezige jonge gasten ( tot 26jaar) dachten natuurlijk"hoe lang rijden die al rond"???. Gelukkig veranderde de weg die we reden na geraldton drastisch en werd heerlijk glooiend en met regelmaat een bocht. de omgeving zag eruit alsof het de graanschuur van Australie was, bezaaid met heuvels en valeiien.

Voor Perth liggen de pinnacles, een soort woestijn met versteende bomen, termieten heuvels en ander gesteente. Het was een bijzondere ervaring om hier met onze motoren doorheen te rijden. We zijn ook 2 dagen bij Mariska geweest. Deze oude schoolvriendin van Wilco heeft met haar man erik 'n jeugddroom verwezenlijk en een B&B geopend in Yanchep ( een natural park vlak boven Perth). Het is toch wel prettig om een fijne kamer te hebben om even tot rust te komen naar al dat gereis van de afgelopen dagen. Hier hebben we ook een half hollandse half spaanse nederlandse(heb je nog peultjes) ontmoet, myra oudendijk, zij komt al jaren in Australie en verwacht nu naar 3 jaar wachten eindelijk haar permanente verblijfsvergunning zodat ze kan blijven, the lucky bastard. Myra heeft ons een dag lang op sleeptouw genomen en ons door chittering valley geleid. Wat een heerlijk heuvelachtig gebied om doorheen te rijden, met broekvergrotende bochten en leuke wijnhuizen om te bezoeken. Dus nogmaals via deze site: myra bedankt, myra bedankt, myra myra en de rest kun je zelf zingen!!!!!!!!!

Oh ja tijdens een gezellige avond in de plaatselijke Inn hebben we ook nog een paar hecto liter van het plaatselijke geestverruimende gele vocht( oef die is eruit) genuttigd en waar we nog steeds met een pijnlijk hoofd aan terugdenken. Omdat onze tour zo voorspoedig verloopt en wij afscheid van de zee hebben genomen, het is nu echt te koud om erin te zwemmen, hebben we besloten om ook het zuidwesten van Australie te verkennen zij het met nieuwe verse sloffen om de tijgertjes hun voeten. Dus lieve kijkbuiskinderen voorlopig komen wij nog niet naar huis, ook al hebben we nog maar 2 weken om te rijden deze bonus van 1500km nemen wij er heeeeeeeeeeel graaaaaaaag bij.

mazzel