1e KWARTAAL 2006

 

SNEEUWPRET EN PAASEIEREN
 

Hallo lieve kijkbuiskinderen, het is een tijdje geleden maar nu gebeurd het toch echt:

ER IS WEER EEN UPDATE

Na de beurs in Utrecht hebben wij het alle 4 razend druk gekregen met de dagelijkse beslommeringen. Wilco moest als de wiedeweerga uren gaan draaien om dit jaar nog weg te kunnen, Esther en ik hebben de 1 stap van emigratie naar het zuiden gezet en zijn inmiddels verhuisd naar België ( net ten zuiden van Maastricht) en Dreeke? Die heeft het maar wat druk gehad in Almere om het nieuw opgeleverde winkelcentrum met woontoren recht te houden en te zorgen dat deze niet zou om sodemieteren( zie div. journaals.)

De Tigers zijn inmiddels ook weer enigszins gewassen en weer aangepast aan de Europese wegen en hebben de 1E gum km’s alweer achter de rug.
 

Maar we zijn begonnen met een weekendje quadten in Duitsland. Het was de bedoeling om met wat Duitse en Nederlandse VRINDEN een “rustig” dagje te gaan sturen met deze oversized kinderwagens, maar het ging er iets anders aan toe.
Op de dag zelf lag er nog 30cm sneeuw in de Duitse bossen en velden en dat beloofde een leuke dag!! Bij het af halen van deze KAWA’S 300cc waren we nog netjes en beleefd, maar nadat we zijn weggereden haalden we nog net de 1e bocht vlak bij aanvang van de boerenvelden.
 
Hier werd door onze Duitse vriend “spekkie” zijn Quad netjes op zijn zij geparkeerd op een paar bevroren modderhopen nadat hij er een perfecte salto mee had gemaakt. Gelukkig viel de schade mee< stuurkrom knipperlichten en spiegels weg, en hijzelf had maaaaaar 1 gekneusde rib!!! Het gezegde luid: EEN GEWAARSCHUWDE MEUTE TELT VOOR 2 HORDES. Dus hierna reden we nog 1 tandje hoger!!
Bij de volgend akker werden er “maar” 6 kentekenplaten eraf gereden en dat viel dus mee.
Het sturen met zo’n ding in de sneeuw gaat niet en dat is dus het mooiste wat er is.


 
Bij al dat driften valt er natuurlijk wel eens wat af van zo een wagentje, bijkomend voordeel is dat ze dan ook lichter worden zonder al dat overtollig gewicht.
De mooiste salto met een moeilijkheid graad van 2,7 had toch ondergetekende. Na een korte drift door het bos werd op een grandioze wijze de bocht gemiste en stevende ik op een bevroren mierenhoop/ modderhoop af. Niet bang uitgevallen vermeed ik de confrontatie niet en nam deze huppel op mijn levensweg met volle overtuiging, echter deze vermaledijde modderberg schoof niet opzij en een frontale botsing was het gevolg.
 
 Een uiterst mooie salto mortale, met halve schroef volgde en waarop ik precies tussen een paar bomen en struiken ondersteboven terechtkwam en even later volgde de quad die dan ook boven op mij viel. Buiten een scheur in mijn lederhose en een deuk in mijn ego mankeerde ik niks. De quad was op het eerste gezicht ook in orde maar hij had toch innerlijk letsel.