Date:     27-10-2000

Locatie: Mt. Macedone bij de familie West

 

Schrik niet, om 12.00 uur zijn we opgestaan, en hebben dus 16 uur aan een stuk door geslapen.

Alles op de motor gebonden. Spannend, alles paste perfect. Zelfs ik zat als een prinsesje achterop. De motoren hadden standaard aan iedere kant een koffertje hangen waar we eventueel nog spullen in konden doen.

We besluiten het rustig aan te doen, daar we de motoren nog moeten inrijden, maar naar 15 km. roept ons een off road weg. KOM, KOM, MAAR. Al stuiterend, maar met een big smile volgen we deze weg.

Onder weg stopten we in een kleurrijk  landschap waar we de eerste emoes zagen lopen. Deze vogels kunnen tot 60 kilo zwaar, en wel 2 meter groot worden. Na een sigaretje reden we verder.                

Vanuit Castelmain naar Mt. Macedone zijn 100 km. Dat is dus een makkie.

We kwamen aan bij Ron en Colleen Weste waar we hartelijk werden ontvangen. Met deze man en vrouw is Wilco via internet in contact gekomen. Zij zijn  lid van de Z 1300  club, en zo zie je maar. Zij hadden ons uitgenodigd, en wonen links van de berg Macedon. Ik werd meteen verliefd op hun huis, prachtig gelegen en lekker ruim.

Colleen nam me meteen mee naar de achtertuin, waar achter het grote hek 6 kangoeroe zaten. Deze heb ik vol bewondering gefilmd.  Daarna nam ze me mee naar een kleine waterval in het bos, dat naast de deur begint. Ondertussen begon het te regenen, en liepen terug.

Frank, Wilco en Ron stonden in de garage naar de motoren van Ron te kijken. Hier stonden drie van hem en eentje van haar.

Na de maaltijd en flink geouwehoerd te hebben vroeg ik of ik een e-mail naar huis mocht sturen. Ik wist dat mijn ouders er zeer blij met  zouden zijn.

Tot mijn verbazing stonden er vier mailtjes in. Een van Margot twee van pap en eentje van Ron Clermonts. Dat was een verrassing. Snel mail ik terug waarna we gaan slapen……..zzzzzzzzzz

 

Date  :28-10-2000

Doel  : Great Ocean Road in Victoria.
Na een uitgebreid ontbijt, rollen we vanuit de stoel op de motor. Beetje veel gegeten soms?
We gaan de mooiste route langs de oceaan rijden. De Great Ocean Road. Dat wordt er gezegd, eerst zien dan geloven.
En inderdaad dit willen we best wel geloven. Het wordt een rit op de spectaculairste weg van Australie, het onthult grootse kustlandschappen, charmante badplaatsen en vissersdorpen en een bebost achterland.
Mooie slingerbochten langs de oceaan die nooit lijken op te houden. Het was best wel koud, (7 graden) en waren blij dat we naar 250 km. stopten voor een bakje koffie te drinken.
Later stopten we op de terug weg, en reden naar beneden. Daar zagen we een stel mannen in een bootje met de oceaan vechten. Ver kwamen ze niet. Ze zaten iedere keer op de golven die hen terug naar het strand duwde.
Ron zei dat dit een sport was. Het ontstond als een dienst om zwemmers uit de branding te helpen, maar werd in dit sportgekke land al snel een sport. We laten het strand voor wat het is, en rijden terug naar huis. 450km. hebben we vandaag gereden.
Thuis aangekomen werd de bbq aangemaakt, en zag Frank en Wilco al glunderen. De steaks en worstjes werden dan ook smakelijk opgegeten.
<<    >>