De terugweg hebben we gebruikt om mijn achtervering, die ik versteld had, te testen. Ik kan weer een rotonde vierkant nemen zonder dat Esther er af moet stappen om de knipper¬lichten te gaan oprapen. Zonder kleerscheuren rijden we in `t pikkedonker terug en genieten bij thuiskomst onder het genot van `n flessie rode "Champoepel" na. In bed fatsoeneert Esther haar meerminnen staart en kunnen we gaan slapen, maar niet langer dan 8 uur want dan moet ze terug in de zee zijn anders blijft ze voor altijd een LANDROT.                                     ZWEM ZE SCHAT!!!!!!!!!!!!!!!!

11 NOVEMBER                                                                          BRISBANE In `t Weekend gaan we op bezoek bij een Z-1300 rijder die met Wilco via E-mail gecoronspon¬deerd heeft. We zijn bij hem thuis uitgenodigd om 2 nachten te blijven. We hebben afgesproken in een straat met allemaal motorzaken, om 11.00 uur. Aangezien we de staatsgrens waren gepasseerd zijn we vergeten de klok terug te zetten( andere tijdszone) dus zijn we ruim 1 uur te vroeg. Maar niet getreurd met 15 motorzaken onder je neus krijg je de tijd wel om dacht ik zo. Precies om 11.00 uur komen Mike & Emma aanrijden. Mike is 48 ( maar ziet eruit als midden 50) en Emma is een Filippijnse van 33 jaar. Gelijk verontschuldigt hij zich omdat hij zo snel, en vooral veel, babbelt. Dit heerschap leeft van de ene na de andere kop KOFFIE, en dat zie je. Hij beeft en trilt alsof het een lieve lust is. Wij waren heerlijk relaxed, maar na 10 minuten "gezellig" praten, oftewel hij praat en wij krijgen er geen spaan tussen, zijn wij ook zo gestressed als een Australisch konijn verslaaft aan speed. Na 30 minuten rijden, komen we bij zijn huis aan. Dit huis, type konijnenhok voor gesjeesde ambtenaren, is al niet groot maar zij hebben het ook nog volgepropt met allerlei prullaria die ze tijdens hun reizen hebben verza¬meld. Het is er zo vol dat zodra ik een scheetje laat gelijk 3 vazen breken en 2 houtsnijwerken via het raam naar buiten vliegen.